Αν είναι να 'ρθει.., θε΄ να 'ρθεί, αλλιώς.. θα προσπεράσει...
Δροσοσταλάζει ο έρωτας
κρύωσε η νύχτα
πάλι κοντά σου ήρθα
μα εσύ αργοπορείς
Κλείνω τα μάτια κι ακουμπά
μαχαίρι διψασμένο
χρόνια σε περιμένω
κι εσύ δε λες να 'ρθείς
Τρύπιες οι πανοπλίες μου
δόρατα σκουριασμένα
όσο κι αν είσαι ψέμα
για σε΄ θα πολεμώ
Φωτοβολίδα γίνεσαι
κι αυτοί σε ξέρουν λάμψη
αλλού σε έχουν τάξει
μα θα σε καρτερώ
Αν είναι να 'ρθεις μην αργείς
σου 'χω φυλάξει τάμα
βουτιά θέλει ο έρωτας
και οι θνητοί το θαύμα
λυγμός αυτό το ποίημα..
ΑπάντησηΔιαγραφήθυμίζει το ποίημα του Κώστα Ουράνη
που 'ναι χρόνια ολόκληρα χαραγμένο
μέσα μου.. "να 'ξερες πως λαχτάραγα
τον ερχομό σου Αγάπη, που ίσα με τα σήμερα
δε σ' έχω νιώσει ακόμα, μα από ένστικτα
το είναι μου σ' αναζητούσε, όπως τη γόνιμη βροχή
το στεγνωμένο χώμα.."
με αγγίζει η πένα σου και σ' έχω
στα αγαπημένα ιστολόγια της γειτονιάς μου!