Θα 'θελα να 'χα δυό φτερα
                                      στους ουρανούς να πάω
                                      πλάι μ'άγριους αετούς
                                      ελεύθερη να πετάω

                                      Πάνω σ'απάτητες κορφές

                                      εκεί φωλιά να φτιάξω

                                      κι απ' τις συμπληγάδες ανάμεσα

                                      γελώντας να περάσω

                                             

                                       Κι αν είναι η θύμηση καλή

                                       πιο χαμηλά να πάω

                                       και στης αγάπης το δεντρί 

                                       να χαμηλοπετάω

                                       Μα μεγαλώνουν τα κλουβιά

                                       κι εσύ μπροστά σου κοίτα

                                       είναι για 'σένα φυλακή

                                       κι εσύ γι' αυτά παγίδα